Met ‘Insta-perfect’ verwachtingen naar de Filipijnen
Duizenden tropische eilanden vol palmbomen, kokosnoten, kalkrotsen, azuurblauwe zee en prachtige witte uitgestrekte stranden. Dat was het beeld dat ik had van de Filipijnen. En hoewel dit alles zeker waar was, voldeed het toch niet helemaal aan mijn verwachting.
Onze reis
Het was een prachtige reis. We kwamen aan in Manilla, en gingen direct door naar Cebu. waar we een aantal prachtige watervallen zagen. Daarna naar Bohol, waar we in een pareltje van een hotel verbleven om vervolgens in El Nido neer te strijken, voor een spectaculaire zonsondergang. Als afsluiter relaxten we nog een paar daagjes in een heerlijk resort op Coron waarna we met een privé watervliegtuig weer werden afgezet in Manilla om terug huiswaarts te gaan.
Dat klinkt niet zo gek toch?
Nee zeker niet! En dat was het ook niet. We hebben genoten, prachtige dingen gezien en gedaan, en kijken terug op een hele mooie reis. Maar wat was dan die verwachting waar niet aan is voldaan? Ik denk dat dat mede voortvloeit uit alle facebook, instagram & snapchat foto’s, updates en reclames die ik op mijn tijdlijn voorbij zie komen: Lege witte stranden aan azuurblauw water waar je de schildpadden van bovenaf in kunt zien zwemmen en waar je tientallen meters diep kan kijken. Met daarboven strakblauwe luchten, lege eilanden met alleen maar prachtige accomodaties, bijzondere landschappen en talrijke wilde dieren.
Helaas is het in het ‘eggie’ helemaal niet alleen maar insta-perfect, net als (eerlijk is eerlijk) praktisch elke andere bestemming. En hoewel ik dit van te voren echt wel weet, is het toch jammer als kukelende hanen van de buren ons wakker houden in die bijzondere accommodatie. We een zonsondergang moeten delen met circa 200 anderen (die ook nog eens voor onze timelaps langs lopen), het water troebel is vanwege een opstekend windje, mijn vriend er 2 dagen afligt vanwege een griepje, en die prachtige kalkstenen eilanden rond El Nido zo toeristisch zijn geworden dat je elke “geheime” spot moet delen met minimaal 3 andere bootjes gevuld met toeristen. Om nog maar niet te spreken over alles wat we hebben moeten missen van de Filipijnen. Want ja, probeer maar eens 1001 eilanden in 2 en een halve week te proppen. Dat gaat dus niet. En dan moet je keuzes maken. Wat ik als echte millennial dus heel moeilijk vind met alle FOMO angsten die dan opsteken.
Mijn tips?
Probeer je verwachtingen bij te stellen. En geniet van al het moois, ook al moet je het delen met 200 andere toeristen. Elke bestemming, elk hotel, elke excursie kan bijzonder en mooi zijn, maar alleen als jij zelf het mooie erin kan vinden. Dat kan het prachtige persoonlijke verhaal van de lokale gids zijn, het gezelschap van je partner, of de 4 weken oude puppy die in het resort rondhuppelt. Geniet van die momenten, en vergeet even het ‘ik wil meer’, beter, en mooier waar we tegenwoordig allemaal wel eens last van hebben. Dan is elke bestemming prachtig en voldoet het maximaal aan de verwachtingen en meer!